En çok sevdiğim kelime,huzur…Sükuneti içinde barındıran ve hayata 1-0 önde başlamaya sebep olan dinginlik..!
Herkes farklı evlerde, farklı düşüncelerde, farklı duygularda iken; ben denizlerimdeki fırtınaların dindiği anlarda olduğu gibi kendimle başbaşa kalmayı seçiyorum her demde.
Sebep olan sensin.Yaşanılan her duyguda bir tutam sihir katıyorsun dünyaya!Merkezinde iken Dünya’nın, korunaklı bir köşkte varlığını ezelden ebede sürdürür gibisin. ‘Yüzüne baktığımda dinlendiğim …..’ diye not düşmüştün kitabımıza. Sen durgun bir su ben durgun bir su yatağı, hayat debisi yüksek sular gibi akarken ölüm gelse hoşgeldin diyecek kadar vazgeçmiş bekliyoruz sanki…
Bir tek gün bana senden bahsetmediğim oldu mu diye yokluyorum zihnimi.Ne mümkün…Ezberimde olan tek hayat gerçeğisin sen! Okudukça bizler, bizden sonrakiler biz’i; varlığımız bizden öte anılacak diye öyle mutluyum ki…
Şimdi…Tut elimden sıkıca ve BESMELE çek insan olma yolunda attığın ilk adıma!
‘Hoşçakal olacaklar sensiz olsun,daha durmam boşluklarında ben boğuluyorum’ dediğin günler geride kaldı.Önünde duran ışığı takip et ve avuçlarından hiç bırakma Güneş’i.
Huzurun eksik olmasın,sessizliğin efendisi..
arsalsen 